iki ucu keskin kadın..içimde ki tın bozuk çalıyor bu aralar kızgın belki de ya da sarhoş gündüz vakti zil zurna emin ol ruh haberin şimdi geldi kapalıydı dünya sayfam galiba bir ucun yanmış ondan küsüştük senle tavkimler bile tarihini saklıyor kendine bir çocuk gibi korkma zaman kopya çekmem çekmedim asla istersen bak ömür karneme çift dikiş gidiyor bu kadın çizdiğin yolda oldum olası yılbaşlarını sevmem küçük bir veletken noel baba’nın selamını beklerdim şömine’nin sıcak yamacında ben yaramazlık katiyen imkansız sözüm sözdü her sene yalnız o gelmedi ekti hayırsız iki kere aşkı tanrıça seçtim cılız benliğime damlalar kurumadan yara tekrar açıldı oluk oluk kanadı hatta bastırmak istedim yapamadım kabukları elimde kaldı her sevişmede siyahı renksiz saydım bedenin hatrı sayılır kıvrımlarında onca matem sularken toprağımı yok yere neden alsın üryan payını sen erkek bir piyon değilim damalı tahtanda atım çiğner geçer taş misali gövdeni ağlarsın oysa erkekler ağlamaz bilirsin vivaldi kulağıma dört mevsimi dinletirken ben istifa ediyorum yalnızlıktan... lamour |
ben
istifa ediyorum yalnızlıktan...Buna çok sevindim.Harikaydı yine dostun kalemi.Sevgiler,selamlar.