GÜNEŞİN ISITMADIĞI TENİMİ, ANILARIN YAKIYOR…
Soğuk bir vagonun camında, hüzünlü bir veda öpücüğünde dudaklarım!
Şehirde kalan anılarım, çaresizliğimin en ağır karnesiydi! Hep dipnotlarımda kalan özlemlerin kanatırdı dudaklarımı! Şiirler, türküler sana yazılan tüm anılar bir yabancılık duygusu çekiyor defterimde! Zemheri ayaz gecelerde bir tutam tütünde saldım bakışlarını!!! Ve şimdi sonbahar bir kül gibi dağılan yapraklar gibi kanıyor bedenim!Binlerce ölü şair uyuttum koynumda sensizlikte! Her iç çekişimde sana yazıyorum ölü diyarında” şiirleri Bu sevdanın yanmış ucunda geçiyordu adım, Güneşin tenimi ısıtmadı vakitte sen yakıyordun. Sevdamızı yazdığımız bu şehirde iki yabancı gibiyiz. Sevdaların beni öldürdüğü yerde sana yazıyorum her şiiri Artık türküler çalınmıyor bu şehirde Aşk kokmuyor Cudi’nin etekleri Yetimliğimi öldürmeden gitme/sen diyorum… Gitme/sem… Büyütebilmeliydik bir yetimi yüreğimizde. Ne kadar zamansız bu gidişin Oysa Kimse yokken hep sen vardın yanımda ________________________Bir zaman… ne çok isterdim her sabah seninle uyanmayı cudi’nin eteklerinde… Güneşin ısıtmadığı tenimi Anıların yakıyor yüreğimi… Kalemin sana yazdığı vakitler intihar ediyor cümleler Azrail’in canımı almasına geldiği bu vakitte Kendi intiharıyla karşılaşıyor dar odalarımda Oysa “seni yazmak” güzel bir şey “şimdi gidişin öldürüyor beni bu şehirde” SALİH DURMUŞ |
Güneşin ısıtmadığı tenimi
Anıların yakıyor yüreğimi…
Kalemin sana yazdığı vakitler intihar ediyor cümleler
Azrail’in canımı almasına geldiği bu vakitte
Kendi intiharıyla karşılaşıyor dar odalarımda
Oysa “seni yazmak” güzel bir şey
“şimdi gidişin öldürüyor beni bu şehirde”
SALİH DURMUŞ
yasayan ve yasatan kelimelerle bulusmanin guzelliginde... siirlerini burdan yine yeniden oylece okumak guzel... simdir fark ettim yurek sesini... Kalemin var olsun... selam ve saygilarimla .......