Yoruldum Acıtan Kumru SesindenŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yoruldum acıtan kumru sesinden (her bahar vertigo(dengede duramama) ile mücadele ediyorum...Güçsüz bırakıyor)
ısınsın Şubatlarım hüznümle el versin sevdama, gün doğumlarının ayyaşlığı incindim zehir zıkkım sözlerden hiçbir şey değil de! dokunuyor yüreğime, babamın iki damla gözyaşı çağır yazlarımı, uğurlasın beni bir türküyle kışlarım tüyden daha hafif şimdi seven gönlüm yoruldum acıtan kumru sesinden sıcak avuçlarımda buz kesen yanaklarım alaz bir ışık sarmalarken bedeni, gece örter tüm günahları ümitler kırıntı hükmünde, bir güvercini doyurmaz mutlulukları al gölgem, götür kokuşmuş karanlığına rest çeker şair ruhum bilmem ne imgesine! soluklu bir demdir ahraz dillerim, görür en kötüyü kahrolasıca gözlerim… nokta hükmüm damlarken kızgın taşlara yıkılır bentlerinde bir bir duvarlarım bir aksi ses yankılanır dağlarımda, tersini söyler ölüm susayışlarım kumrunun acısı mı bu haller babam, yoksa bilmediğim intizarın mı? bir acı kader yüklenirken şeleğime alaz bir ışık sarmalar bedenimi gecelerim örterken günahlarımı vazgeçtim, gidilecek bu yükle çağır yazlarımı, uğurlasın beni bir türküyle kışlarım tüyden daha hafif seven gönlüm! Ki ebediyen taşıyacağım irin bir kaygım görme görme acımı yeşil gözlüm, bu benim her bahar asılı dostluğum Jale KESKİN /İSKENDERUN |