HAKİKAT BAHÇESİNDE
Hakikat bahçesinde açan tek gül olaydım
Resulü’nün aşkıyla sararaydım solaydım Derdim bir tek değil de; binlerce bulanaydım Yeter ki kapındaki o kul hep ben olaydım Dilerim senden Rabbim yanıp yanıp kül gibi Gülle vuslat etmemiş yanık o bülbül gibi Yüreği ateşler de kuruyan bir göl gibi O Kevser Havuzu’nda içilen ben olaydım Her gördüğüm çiçekte, her yandığım ateşte Soğuk eksi bilmem kaç; dayanılmaz güneşte Cehenneme düşsem de yanıyorken ateşte Aşkınla kavrulsaydım kavrulan ben olaydım Kullarının içinde en ednası benim ben Sense benim Rabbimsin, Halik’ım sadece sen Bilirim gösterirsin hidayet için neden Kullarına rahmette o neden ben olaydım Dilerim ki İlahi beni bana bırakma Kullardan rahmetini; onları narda yakma O günde, Resulünü kullarına aratma Resulünün hatrına aranan ben olaydım Mustafa Göktekin |