Duvar
Çaresizlikten yıllardır kurtulamadım
Çıkmazların sonu gelmiyor Güven, bir türlü beni tercih etmiyor Hayallerim siliniyor Her gün yeni kederlere gebe Umut ışığı görüp baktığım yüzler bile Duvar olup set çekiyor önüme Git gide yabancılaşıyor gözlerime Mutsuzluk denizinde yüzmek imkansız Dalgalara kulaç atmak manasız Kurtulmak umuduyla küçük bir sandala bindim O da sürekli aynı yerde sayıyor Çektiğim kürekler hep boşa gidiyor Yalpalamaktan yoruldum Sanırım batmak üzereyim!.. 12 OCAK 2012 GÖKSEL ÇAKIR |