YAZ
Söyle gelir mi o bahsettiğin yazlar,
Hangi dala tutulsam, en ince yerinden bükülür Çamlıca da bir çalıkuşu seni cıvıldar Hayatın ortası beyoğlu sinemada Sen baş aktör hala seni oynar İstiklalin ışıkları tek tek söner Yalnız başıma yokluğuna kararırım Ne zaman başımın rengi çevrilse ğöğe Kıpkızıl kıyamet yanlızlığımla Bir motorun sevda sırlı sularıyla karşı kıyıya atarım kendimi Demli çayında Üsküdar’ın Sen efsunlanır yola tekrar düşerim Bir ümit gezinirken Adımlarımı sana sıklaştırırım Sevda sahip çıkmaz bize İstanbul, ah be şehrimin gülgünü Her gün onu ben diye giyer defileye çıkarım Adım olmuş sokak kızı İRMA Gezerim şehrin köşebucağını Etim, derim şükür kokar Ama ruhum isyankar K.Yüksel |
aynı tarza devam derim