YOKLUĞUN KARABASAN GİBİHer gece hayalinle giriyorum yatağa Kendime yoldaş ettim o soğuk duvarları Daraldığım anda aralık bıraktığım kapıdan Ansızın geliveriyorsun gülümseyerek. Yüreğim senle doluyor ilk gün ki gibi inan Seni soluyorum aldığım her nefeste Gözlerindeki yaşları siliyorum Saçlarında dolaşıyor ellerim Gökteki yıldızlar odama doluyor Ayın şavkı vuruyor gözlerine Ve ben senin gözlerinde kayboluyorum. Aralık bırakıyorum odamın kapısını Gelirsin diye bin bir umutla Yokluğun bir karabasan gibi Çöküyor birden gecelerime Seni arıyorum kan ter içinde Ne yapsam faydasız çırpınıyorum Ölüm soluyorum bitkin ve çaresiz Hayalini çiziyorum karanlık duvarlara Haykırıyorum avazım çıktığı kadar Kesiliyor sesim soluğum artık Ben sensiz her gece kahroluyorum.... .. |
akıcı haz aldığım bir eser.Kaleminize yüreğinize
sağlık üstadım kutlar saygılar sunarım..