KALPTEN KALBE
Ahh... keşke söyleyebilsem onu ne kadar çok sevdiğimi
Biriktirmezdim içimde bu büyük aşkı bu heyecanlandıran hissi Çarparmıydı kalbim onu her gördüğümde yerinden çıkacakmış gibi Her neyse seviyorum ben galiba aşkın ta kendisi bu benimkisi... Bir kadın var şimdi gördüğüm ve her gördüğümde bir başka sevdiğim Bir kadın var şimdi hayallerimi süsleyen yarınları beraber düşlediğim Görüyorum hüzün bulutları değil gökyüzünde varolan güneş doğuyor görüyorum Görüyorum aşk var hergünümüzde yaradandan bir tek onu dilediğim Sensin bana ey sevgili şarkılar söyleten şiirler yazdıran kadın Sensin inan şimdi kendimden önce hep seni düşündüğüm hayattaki tek varlığım Ne zamanki koysam başımı yastığa gözlerin gelir aklıma o can yakan ilah gözlerin Ne söylesem az olur inan ne yazsam nafile Tükenmiş sanki yetmez seni anlatmaya kelimelerim Her sabah bir başka doğar o gül yüzüne güneş Beşinci mevsimisin şu gönlümün ne yaza benzersin ne de kışa Hangi güzelliktir ki olsun sana bir eş Her halinle güzelsin sen nazar değmesin gözüne kaşına Mevsimidir gönlümün aşka hadi gelde sev ne olursun Yağdırma dert yağmurlarını seven şu kalbime Sev ki aşk yolunda huzuru bulursun Gel de bin şifa olsun sen dolu ömrüme Sedat Kesim |