En Başından
Bu sessizlik beni çok yordu
Duvarların renksiz ve suskun tavrı bir yandan Bir yandan duvarda ki çınlayan saat ise cabası Geceleri hiç sorma Onlarsa kana susamış bir cellat gibi Yarına çıkarmayacaklar sanki beni Güneşi doğurun bana Gri gökyüzünü hiç sevmem Hüzün bulutları uzak diyarlada kalsın Döndüm o yollardan bir daha gitmem Bu sessizlik beni çok yordu Şimdi yaşamak zamanı Yeni doğmuş bir bebek gibi günahsız yalansız Ve ta en başından Sedat Kesim |