ACI ÇEKMEYİ SEÇERDİ İNSANLAR....VE AŞKLAR ÇÜRÜRDÜ....acı çekmeyi seçti o uzun ve karanlık kadınlar gibi kasvetli havaları sevdi kül rengi dudakları daima çiğ yemiş gül tadında kıvrık ve nemliydi yalnızca uyurken ağlardı titremezdi göğsü hıçkırıklarla iki yana uzatılmış zayıf sıska kolları sarsılmazdı gözkapaklarının ardında bir deniz saklardı oysa bilirdik yani bilirdi onu tanıyan herkes yüzme bilmezdi boğulurdu bir ışıkla kesilmeyen düşler boyu çalıntı bir gülümseme olurdu dudaklarında böyle gecelerin sabahında ve aynalardan kaçardı aşktan sayardı ütüsüz gömleğinin yakasından göğsüne doğru sızanı – ki çokça dişlenmiş bir dudağın akmaya gönülsüz aşkla ağartılmış kanı olurdu perdeler dikerdi bir de incelmiş parmaklarıyla boydan boya ve gece rengi ufuktan ufuğa çekmek için her sabah pardı altlarında isli güvercinler beslerdi kararırdı şehir/ insanlar kararırdı eczanelerde sinir hapları yok satardı acı çekmeyi seçerdi insanlar uzun ve karanlık kadınlar gibi aşklar çürürdü... ElçiNSevgİ / 2012 Ankara |
İlelebet muzaffer kalasın...
......................................... Saygı ve selamlar..