DURMA ARTIK
tamam durma artık;
bu kalp sana dar gelir... bana gelirken yürüdüğün yollar, giderken dikenlenir... sanma beyaz gül solar, ölüme terk edilir, bir çöl buldum kendime, aşkı beni hayatla şereflendirir... sen korkuyordun benim gurur şiddetimden. bu yüzden mi koptun uçurumun kenarında ellerimden? duygularımı bağışladım, artık korkma nefretimden, sayende öğrendim aşk yılmazmış mesafelerden.... ’’gülbeyaz rapMONO’’ |