Mutsuzluk Denizi
Mutsuzluk denizine açıldım
Her kulaçta yeni bir keder doluyor Her nefes alışta daha çok boğuluyorum Susadıkça yokluğunu içiyor Acıktıkça korkularınla doyuyorum Konuşmaya çalıştıkça suskunluğuna çarpıyor Umudum derinlere batarken sana daha çok kızıyorum Gün karardı, fırtına geliyor Dalgalar yükselirken sesim soluğum kesiliyor Kollarımda derman kalmadı, kıpırdayamıyor Bedenim soğuktan tir tir titriyor Sabaha çıkmaz, hislerim ölüyor Ufukta ne bir gemi ne de yelkenli var Cankurtaran gözlerin nerede? Ya verdiğin sözler? Aklımda çözülemeyen problemler Gitgide siliniyor kurduğum hayaller Hazin başladı hazin bitiyor bu garip sefer! GÖKSEL ÇAKIR 23 ARALIK 2011 |