Sözünden dönmüş**
O yüce Mevla’ya yemin ederken
Sözüne kandığım, sözünden dönmüş. Sevdamız bir ömür, sürecek derken Derdine yandığım, sözünden dönmüş. Kaç yıl kış eyledi, bahar yazımı Dindirmedi zaman, yürek sızımı Pervane misali, yakıp özümü Aşkına döndüğüm, sözünden dönmüş. İçim kan ağlıyor, dilim susalı Dönmez artık hayal oldu visali Güle hasret kalmış, bülbül misali Harına konduğum, sözünden dönmüş. Hazanım, kapımı dert hüzün çaldı O mutlu günlerim, mazide kaldı Bilmem ki vefasız, elde ne buldu Bir benim sandığım, sözünden dönmüş. |