YAKAR GİDERSİNKalmadı mısraların artık bende değeri İflas eden yüreğim hicranın konak yeri Ağlayan gözlerimin inan yok oldu feri Hüsran sarmış bağrımı, canı yakar gidersin Gezeceksin demek ki daima şehir şehir Ayrılığın şerbeti âdeta acı zehir Tenimi saran sevgin çağlayan coşkun nehir Özümdeki yaş gibi birden akar gidersin Ciğerime işledi gidişinin ayazı Belki de hediyedir rahat vermeyen sızı Hassas yerinden vurdun hâli perişan kızı Sol tarafıma doğru hançer çakar gidersin Ruhum eşsiz adını sayıklayarak yatar Ne hikmetse yastığım hep taş kesilir batar Çektiğim ıstıraplar beni sıladan atar Tebessüm dağıtarak yola bakar gidersin Gündüz hayalimdesin, gece ise düşümde Kaçarı göçeri yok, alın yazım peşimde Kafam yerinde değil, aklım gönül eşimde Sana karşı duyduğum aşktan bıkar gidersin Yokluğunu solumak işkencelerden beter Nihayetinde kaldım hem garip hem derbeder Dost düşman herkes gördü, hüzün dumanım tüter Havva’nın dünyasını bil ki yıkar gidersin Havvanur YAVUZ YAŞ: ON DÖRT |