DÖN BE BABACIĞIM DÖNViraneye dönüştü bıraktığın bu hane Akıyor gözlerimden giryeler tane tane Kafam pek çalışmıyor, inan aklım divane Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Yüreğime saplandı çıkmak bilmeyen sızı Gün be gün şiddetlenir bendeki hasret hızı Boynu bükük bıraktın mazide gülen kızı Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Senelerce arkandan tarifsiz bir yas tuttum Kaderime darıldım, keder zehrini yuttum Yaşama sevincim yok, sabır nedir unuttum Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Zamanım ahir zaman, dünyam artık ihtiyar Hüzün ile karıldım, olamadım bahtiyar Dur duraksız yağıyor gönül dağlarıma kar Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Sen yoksan ne yapayım ünü, boncuğu, pulu Menzilden uzaklaştım, çoktan şaşırdım yolu Mevla’m niye ayırdın benden sevdiğim kulu Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Perişan bir hâldeyim, beni görenler şaşar Nasıl başa çıkayım, dertler boyumu aşar Derbeder Havva der ki: “Yavrun güç bela yaşar.’’ Reva değil gidişin, dön be babacığım dön! Havvanur YAVUZ YAŞ: ON DÖRT |
Gün be gün şiddetlenir bendeki hasret hızı
Boynu bükük bıraktın mazide gülen kızı
Reva değil gidişin, dön be babacığım dön!
bu ne duygu bir şiir böyle
hasret dile gelmiş mısralarda özlem zirve yapmış
harika şiirini tebrik ederim
selamlar bırakıyorum sayfanıza