)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-355-)(
***************************************************************************
************ Kış Oldu ************ Gel gönül göçelim bizim ellere Dağlarımız boran oldu kış oldu Hasretlik yürüdü düştü dillere Bağlarımız boran oldu kış oldu Kimse durduramaz geçen zamanı Merhemsiz bilirim ahd u amanı Bu ömür neylesin bunca gümanı Sağlarımız boran oldu kış oldu Gittiğim yolları dönemem artık Virane bağlara konamam artık Vefasız aşklara yanamam artık Çağlarımız boran oldu kış oldu Gurbetin çilesi çekilir boşa İsyan eylemedim ömrüme haşa Gözümde İnci’ler dönüştü taşa Ağlarımız boran oldu kış oldu ************* Ozan İnci ************* 1973 yılında Duisburg’da (Almanya) doğdu. Asıl adı Şükran İnce’dir. İlk ve ortaöğrenimini Duisburg’da tamamladı. Küçük yaşlarda şiirle türkülerle ilgilenmeye başladı. İlk şiirlerini yaklaşık 12 yaşında yazdı. Bu dönemden itibaren halk müziği gruplarına devam ederek ve halk oyunları ekiplerinde çalışarak kendini geliştirdi. 15 yaşından itibaren de meslek lisesindeki eğitimi sırasında halk oyunları öğretmeye başladı. Aynı dönemde bağlama dersleri de aldı. Ozan İnci, folklora ilişkin çalışmaları dışında resimle ilgilendi. Bu bağlamda birçok kursa katıldı ve değişik ressamlardan ders aldı. Bir dönem yaptığı tabloları satarak yaşamını sürdürmeye çalıştı. Okuduğu kitaplar ve karşılaştığı birçok başka şair ve aşık aracılığıyla kendini geliştiren Ozan İnci’ye mahlası da Orhan Bahçıvan tarafından verildi. Ozan İnci, Yunus’tan Karac’oğlan’a, Ferman Baba’dan Mahzuni’ye birçok aşıktan etkilenerek şiirlerinde de hemen her konuyu işledi. Ozan İnci’nin şiirlerinin bir bölümü »İnci Çiçeği« (2010) adıyla yayınlandı KAYNAK:© BeKa Sitesi ************************************************************************** )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-355-)( Şimdi bizim ele kar yağıyordur Yollarımız boran oldu kış oldu Her taraf soğuğa baş eğiyordur Göllerimiz boran oldu kış oldu Dağ eteklerine bir sis çökerken Bulutlar gözünden yaşın dökerken Derelerden boz bulanık akarken Sellerimiz boran oldu kış oldu Tipiyle birlikte getirir karı Ayazla dondurur bir soğuk kuru Alıp, savuruyor geçtiği yeri Yellerimiz boran oldu kış oldu Rüzgar ıslık çaldı yaprak döküldü Denizler kabardı dalga büküldü Bazı ağaçlar da yerden söküldü Dallrımız boran oldu kış oldu Şöyle doyasıya ağlayamadık Giyip karaları bağlayamadık Güzel türkü bile söylemedik Dillerimiz boran oldu kış oldu Kış ile birlikte böyle hal oldu Şakıyan tüm diller sustu lal oldu Elimiz de çiek kuru dal oldu Güllerimiz boran oldu kış oldu Lüzumsuz bir eser kalmadı yazdan Belli değilmi ki çıkan avazdan Mızrap vursa bile ses çıkmaz sazdan Tellerimiz boran oldu kış oldu Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Çok güzel bir şiir beğeniyle okudum,kaleminize yüreğinize sağlık,
Tebrik ederim değerli emeğinizi,
Saygı selamlarımla.