Öyle bir mazi ki karlar üstünde, çıplak ayakla,
Odun toplardım. N e üste var, ne de başta.
Kendimi zor attım gurbete çok küçük yaşta.
Tanrı yardım etti, kazandırdı bu savaşta.

Çalıştım, didindim, zorlandım,yılmadım,
Her ne kadar aradığım her şeyi bulmadım,
Elimden tutanları, bence, hiç yormadım.
Öyle yakındılar ki bana, nedenini hiç sormadım.

Şimdi, bir evim var, bir de eski model arabam,
Ancak bu kadarını uygun bulmuş Yaradan!
Bir de emekli maaşım ki uzak kalmış haramdan,
Yalnız benim değil,muhtaçların da payı var, paradan.

Paylaşırsam huzurluyum, çok mutluyum,
Bazen de veremezsem, üzülürüm, suçluyum.
Biliyorum çok zengin var, lüks içinde yaşayan,
Niceleri var ki bir lokma ekmek için savaşan.