SÜRGÜN GÖLGELERkekre vakitlerin tuzağında kayıp bir gölgeydi ruhu gitmek istedi kendinden uzaklara başka zamanlara başka diyarlara... ...... nasıl kanatıyorsa adımlarını o kadar vurdumduymazdı kaldırımın zifiri gözleri acımasızdı günler, düşerken duvardan takvim yaprakları yorgun kısrak gibiydi bedeni, teklerken hayalleri çiseleyen bir buluttu lacivert gözleri... ganj nehrinden gelen tatlı bir esintiydi umut ruhunu arındıran, tararken saçlarını boşluğa... asılırdı hep gözleri bataklık garabetinde çırpınan yıldızlara kanayan güldü kıvrık dudağı kurşun dehlizlerin, yarasa kanatlı düşlerini içen... dargındı iklimsiz yüzünün kurak coğrafyasını yırtan fırtınalara kırgındı güneşe parmak uçları kehribar renkli şehrin duvarlarına isyankâr şiirler karalarken ve bunca yol almışken adımları... son kez uykusunu yitiren denizlere şarkılar söyleyecekti ah! kanatmasaydı dilinin kesiklerini tutsak anılar... ayşe uçar 10 /02/2012 |
iklimsiz yüzünün kurak coğrafyasını yırtan fırtınalara
kırgındı güneşe parmak uçları
kehribar renkli şehrin duvarlarına isyankâr şiirler karalarken
Aynen de böyleydi...
Merhabalar uzun bir aradan sonra,. Nasılsınız:)
Ne güzel bir anlatımdı... Kutluyorum kaleminizi sevgili Flycan can