hayat nikah düştü..ben çocukken öldüm ana rahmi soğuk bir koğuşa sahipti göbek bağım saydam ilk sesim tiz soluyordu ayrıca popomun kızarıklığı cabası ne kötekti ama acısı halen damağımda büyümek zaman geldimi yaşlanmak ukte duygular eşliğinde dolandım hayatın rıhtımında baba yok anne desen hangi adamın kucağında bir kere nikah düştü gazaba boşol boşol boşol çek elini üstümden vicdanın kaldıysa ya yaşam memnun mu?kendinden sanmıyorum yoksa ele alırdı tüm bozuk doğuşları sonuçta o tüketti kullanma kılavuzu okunmadan süresi bitti beni bir tek o sevdi esmer teni sahiplendi sormadan boş geç diyerek avuttu belki de gün gelir hayat ödeşmeden bırakmaz adamın yakasını ya sen kaçacaksın ya da o bulacak azrail eşliğinde artık kısmet hangi torbaya düşersen işte eğrelti sözleri kaleme aldım sonunda satır değil iki cümlelik sadece bu aralar gücüm yetmiyor uzunca düşünmeye eğer niyet hıncı söküp çıkarmaksa içinden inan iki söz yeter... lamour |
Kutluyorum.