1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
956
Okunma
bir gün görmüştüm
gece kendini fırtınalı bir duaya bırakıyordu
tül adımları savruluyordu
avuç içlerinin rüzgarında
yansıyordu belirsizliğe mevt olup bakışları
tıpkı
kör bir sarrafın kayıt defteri gibiydi içtenliği
örtüyle kaplanan nefesinden
boyutları boş verircesine dağılsa da düş ayrımları
siyah elbiselerini giymişti
düne küserken esir duyguları
ah karanlığın buğusunda
dolanan ruhların ince bakışları
sahipsiz kabul gören ürkeklikle
boynumuz kader ağacında
....
5.0
100% (3)
Cevap Yaz