GÜNDÜZ GÜNE GECE AYAGönlüm fokurduyor dilimde sükut Farkında değilim sanma zamanın Yapacağın varsa ellerimi tut Dişlerini söküyorum her anın Kan gölü deryalar girer düşüme Ter içinde öpüyorum sabahı Kar da kara yağar, gel de üşüme Kainatla değiştirmezken ah’ı Ölüm nasıl kolay öğren gel bizden Bir pul değeri yok can yongasının Her gün asılırız gözlerimizden Aladır değeri kuş gagasının Mağripten maşrıka ölüm tayları Yularsız geçiyor sokağımızdan Hesap etmiyoruz, günü, ayları Cehalet vuruyor şakağımızdan Ziller çalınıyor post peşindeyiz Kendi derimizi gagalayarak Bir yalan rüyanın son düşündeyiz Uyandırma Tanrım sen ağlayarak Ahmaklığın ne çok varmış alimi Çizilmiyor coğrafyası cetvelle Yeter artık sende bırak elimi Kandırma gönlümü yalancı gülle Zehir mi kattılar aşına senin Yatıyorsun böyle uzun rüyaya Ahmağa ne yapsın, bu iman, bu din Gündüz güne körsün, geceyse ay’a Hayrettin YAZICI |