Şiirin ÖlümüSözüm geçmez karanlığın yankısına, Kilitleniverir tüm hükümler, Yelkovan usanır akrebi kovalamaktan, Takılır zaman, Kuytusundan sıyrılır soğuk, Eser usul usul, An seni yazma vaktidir, Sana yazma vakti… Lakin Lal olur dil, titrer kalem, Gece üşür benimle birlikte, Gözlerimde, hüznün buğusu donar. Dağılmış sözcüklerim toparlanır hafiften, Dökülür iki üç kelime Arkası kesilmez, sana dair güzelliklerin, Sana yazarım da artık, bir seni yazamam. Gitmelerin tekrarlanır usumda, Dağılır tümcelerim, Bilsem ki döneceksin, Yeniden şahlanır esinlerim. Yalvarsam ne çare? Bil ki; ölümü elinden oldu şiirimin, Dön… Susturma kalemimi, Dön ki yeniden canlansın imgelerim. |