KELEBEK ÖMRÜ KISADIR
Bir kelebek kadar yorgundu yüreğim… Bir kelebek kadar tedirgindi. Bir daha hiçbir yere konamayacak kadar korkaktı… Ne yapardı yüreğim bundan sonra, kime güvenebilirdi ?
Bir daha sever miydim senden sonra ? Cesaret edebilir miydim bir daha aşık olmaya ? Yalnızdım. Bazen konuşmak istediğim öyle ağır günlerim oluyor ki, bakıyorum etrafıma ama sen olmuyorsun. Hep beni sevmediğini düşünmüştüm bir şekilde o düşünceden vazgeçirirdin , inanırdım sana daha çok severdim. Gördüm ki yanılmışım, hiç sevmemişsin beni. Bazen senden nefret ediyorum. Beddua ediyorum sürekli ama sonra kendimden nefret ediyorum, hala seni seviyorum. O kadar acı ki seni sevmeyen birini hala sevmek… Kelebek ömrü kadar kısaydı mutluluğum… Kanatlarından tutulmuş bir esir gibi çırpınıyordu yüreğim… Renkleri kaybetmiş bir kelebek gibi mahcup… Baharın tadını çıkaramayacak kadar yorgundum. Eskisi gibi doyasıya uçabilir miydim, açabilir miydim tekrar kanatlarımı. Tadını çıkarabileceğim bir bahar daha olur muydu ? CansuAydın. |
Bu ne şahane bir duygu selidir..Alkışlıyorum muukemmelsin...