DUYDUM Kİ UNUTMUŞSUNbir ölüm sessizliği sarmış ayak izleri kaybolmuş tıpkı beyin hücrelerinden anıların kaybolduğu gibi aynada asılı kalmış ağlak bir suret birde kurumuş bir demet papatya geçmişte kalan aşkın hatırası birlikte bakılan porsuk donmuş haykırmak vardı şehre var gücüyle neden her aşk bitmeye mahkum diye ama geriye kalan sadece lal olmuş dil özelleri anlatamamak acıtıyor sevdiğine uzak olmak tenlerin özlemlerinde kavrulmak kışın ayazında ölümün diğer adı olsa gerek başıma taç yaptığın papatyalar saçılmış buzdan kaldırımlara farklı iki şehrin kuytu köşesinde kanıyor sevdayı yaşayamamış yürekler... |
bir varmış bir yokmuş demişsin hikayemize.
Zoruma gidiyor kalbime sapladığın hançer,
tanımasan da olur bir gün karşılaşırsak eğer.
Ağlamışım, gülmüşüm artık ne fark eder,
hayallerim ağlıyor, bu sancı ölümden beter…Ahmet BOZTAŞ
Merhaba kardeşim. Çok sevdiğim o şarkının ezgisi eşliğinde çok güzel bir paylaşımdı imzanızı taşıyan şiiriniz ve ses yorumunuz…
Bütün kalbimle kutluyor, gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum…