no-el /uf-o
yeteri kadar minnetle cehenetten taşıp
ağız alışkanlığıyla yaşamak susam sokağıyla doymak sonra büyümek gibi bir neşenin harkulade yakınması ısmarlanmış çoktan endişe dişleriyle acıtmak kanı pek te yarın adına yakışmanın bedeli niçini gevşek geri dönmenin hesabını yapalacak derinlikle debelenmek. nicedir ceset ve kadavralaşma dokunmatik hal ve hatırlanma anemi annesi uykulu. içim dışım iki. sağlam bir fatiha hep Leyla yarıncacık küçük düşüm... belki sonbahar iyibi şey tenefüsü. geçince.büyümek. ve unutma ısırık izi. unuttum.izm. artık bir herkezim... |