İKİ BAŞ BİR YASTIK
Biz yaşadık,
İki baş bir yastık. Mutluluğa yelken açtık. Uyanmadık ki biz, Hep rüyadaydık. Zaman bizi görünce titrerdi, Kötülük korkardı bizden. Deliğine girerdi hemen. Elbet bizimde korkularımız vardı. Ama onlar iki yürek arasında kaldı. Evcimendik, evimizdeydik, Biz sevgilimle hep dört köşeydik. Doluydu evimiz zevk ve sefa, Sığmaz taşardı sokağımıza, Komşularımıza. Nereye gitsek, Ne zaman olsa, Gençtik ve güzeldik. Çünkü biz birbirimize özeldik. Yılları bırakmıyoruz hep cebimizde, Oyalıyoruz onu her an tatlı dilimizle. Soyluydu uysal ruhumuz, O yüzden kaçmıyor huzurumuz. Heyecanımızı kaybetmedik hiçbir zaman. İki baş bir yastık, Zevk alıyoruz bu hayatı böyle yaşamaktan. 01.02.2012 Şair Orhan OYANIK |