CANIM ORMANNice canlar beslersin Koynunda Onlar yok olup gider Yokluğunda Su için dualar edersin Toprak kuruduğunda Girersin evlere Bebek beşiğiyle Beklersin kapı eşiğinde Utangaç toprağın Çıplaklığını örtersin Yeşil örtünle Sığınak oldun kimsesizlere Canım orman Sen ne fedakarsın Çocuk yazmak ister Kalem verirsin Kağıt ister Alır getirirsin Düşmanın da çok Biri kolunu kırar Diğeri kanadını Hiç görmedim ağladığını Öldüğünde bile sırtında Taşırsın düşmanını Sana neler yazsam boş Bir tek sen ayaktasın dimdik Biz insanlar Eli baltalılara söz geçiremedik Onlara yenildik Sensiz hayat sefillik Hayat boş Koş canım orman Seni sevenlere koş Senle yaşamak çok hoş ORMANLAR GELECEĞİMİZ GELECECĞİMİZ TEHDİT ETMEMELİYİZ 21.03.2010 Orhan OYANIK |