ANAMGönül pınarından sevgi sunardı Baldan tatlı idi dillerin anam Bizi gamlı görse bağrı yanardı Akardı gözünden sellerin anam Acı tatlı geçen günler düş oldu Gayretin emeğin hepsi boş oldu Dertlerin artınca mevsim kış oldu Soldu yeşillerin alların anam Yanan ocağımda tüten dumandın Gözümde fer dizlerimde dermandın Tutacak dal sığınacak limandın Çektin ellerimden ellerin anam Düşünce koynuna kara toprağın Kitlenip boş kaldı evin otağın Sarardı kurudu dalda yaprağın Şimdi boyun büker güllerin anam İlimdar biz için kendini yordun Ardımızda yüce dağ gibi durdun Cennet olsun senin ebedi yurdun Komşusu ol salih kulların anam Orhan Oyanık (İlimdar) |
Saygılarımla.