Beyaz manolya
Beyaz manolya gibiydin
Geceye suskunluğun Dokunuşlarım oluyordu sessizliğine Sakinliğin sonrasında Gülen gözlerinle Sözcükleri heyecanla kullanmaya çalışan diline Sırdaş oluyordu kulaklarım Sonraki gün seni duyumsadım körfezde Lodos sen kokuyordu esintisinde Her gördüğüm sen olduğunda Gecelerime dönerken Zamanı durdurmak geçiyordu içimden Yeni açmış orkide kadar narinsin Yastık kılıfım sen kokuyor Katlayıp koyduğum yerde Dokunduğumda kokladığımda Sen oluyor her yer Seni sevmeyi doyumsuyorum Dokunuşlarımı dokunduğun yerlerden Toplarken Mehmet Düpel 08.06.2007 Bursa |