Kandır BeniNe bir dondurma, ne de bir elma şekeri kandırabildi beni İçini açmaya kıyamadığım kumbaramda çocukluğumun ilk harçlığıydın.. Bu yüzdendi belki de cimriliğim Aklımda, fikrimde, kumbaramda sen Seni sana biriktirdim, bir görsen! Patlayan bir topun peşinden koşan kenar mahallenin o en cennet sokağında belki annesi duyar diye avaz avaz ağlayarak dizleri kanayan bir çocuğun, acısı saklı yüreğimde... Hatırlar mısın "Öpte geçsin" derlerdi yara bandı rolüne bürünmüş dudaklara Ve inanırdı öz annesi tarafından kandırılmış, merheme muhtaç bütün fakir çocuklar.. Belki çok beklemez gidersin bu şiirden Hadi, sende beni kandır! "Öpte geçsin" Ruhumda biriken bir volkanın, patlamaya hazır sevgisi dudaklarına. |