BİR EVİM OLSUN İŞTE...
Çok eski bir ev var rüyalarımda
Hergece aynı Hiç değişmeyen rüyalar Çok tanınmayan eski bir rum kasabasında Yürümeye başlıyorum sokaklarında yavaşça Karşıma ilk çıkan sakız sardunyalar Bahçe duvarından sarkmış bana bakıyorlar sanki İçim kıpır kıpır Evime az kaldı derken Kırık dökük tahta kapımdan gıcırtı sesleri gelir Rüzgar yerinden oynatırken Bahçeye girmişimdir farkında olmadan Adım atar atmaz en sevdiğim çiçekler karşıma dikilir Ruhumu şenlendiren oynak rumeli şarkıları gibi Asma yapraklarının çevirdiği çardak altında dalarım bir an Elimde udum.biraz kavun,beyaz beynirim derken Olmazsa olmaz rakımda benledir Bir anda kedim zeytin ayağıma dolanır ,uyanırım Evin içine doğru yürürüm sessizce Tek derdim ben olmaktır burda Kendimi bile bilmeden yaşamak istediği Yeni dostlar Yeni hayat Bir evim olsun işte İçinde bir ben olayım Bir de.. yine ben.... |