MAHİDEM
Bekle beni,
Olmadığım kadar yakınım artık sana. Bir adım kadar uzakken, Şehirler ötesinde benleydin bilmeden… Ama geliyorum artık, Son kez içeceğim rakımı En sevdiğimiz şarkı da benle gelecek merak etme… Bir tek kedimiz Zeytin yok, O da emin ellerde inan. Çok ezdim benliğimi, Gücüm kalmadı desem yeri. Aradım sessizliği hep Yapamadım sensiz Yoktun sen artık kayıp yıllarımda… Biraz daha dedim hep iç çekerek, Olmadı... Aldı yaşam seni yanına. Gitmeseydin be Mahidem… Her zamanki gibi demlenseydik, Son kez otursaydık Recep Usta’nın yerinde, Dökseydik içimizi, Küfür etseydin doyasıya, Yapamadık, Kıyamadık zamana… Geçmişi söktük derken yerinden Çiviler kanatmış elimizi, Anılarımızı... Yaralarımızı… Haberimiz olmadan sıra sana gelmiş… Göz göze gelmeden, ağlayamadan, Son kez seni seviyorum diyemeden Koca on yıl Mahidem… Ben yok, Sen yok, Biz yok, Olsun... Bugün çok mutluyum... Son güz artık, Ekim ayının yirmi yedisi, Ayın son perşembesi… Yarın yanındayım Mahidem, Sonsuzluk şarkısını beraber söylemek için. Görüşmek üzere Mahidem... |