saz yandı söz tütüyor
Ben ki
Havva idim Adem’ini arayan Siz tanrı idiniz Ben insan Ben ki Noturdam’da cüzamlıydım Sürdüm yaralarımı mabedinize Siz insan idiniz Ben şeytan sureti Ben ki Padişahlar, kadılar ve sofular Darağaçları altında alkışlar Sürdüm hüznümü ruhlara Siz padişahım çok yaşa Ben az yaşaydım Bir yezidi idim gün doğarken İsa idim çan duyarsam Duvar dibinde ağlayanlar Ben ağlayanlara ağlar idim Gece sinsin kurulanda Geceye ateş çatanda Saçları şaraptan Zerdüşt idim Madımakta saz ile söz idim Siz yangın idiniz Ben kül oldum Ömrümün 28 inde Başarısız bir ihtilaldim Küstüm kendi kendime jir-fhrn |
bu kalem çok daha sağlam kalıcı şiirler yazmalı bence belki yinelemiş olabilirim ama görmesem ve hissetmesem inanın söylemem...
tebriklerim ve hürmetlerimle