Baba
yalnızlığımdır hep bıçakların kestiği
akşam çayında galetalarla yenen koyu atlar götürür terkisinde ne kadar kaçkın varsa evden uykumdur sokaklarda sürünür ya da düşer bir kadının elinden yorgunluğumdur daha çok aşk gelip gider o şehrin gemilerinden esmerdir akşamlarda babam çok esmer güler resimlerden o kadar yakın bilmediğim ölüme çok uzak günlerinden ellerimdir dalgınlığında hep hep bardaklarda, sular dururken sürahilerde - akşam vakitleri akşam çayına gelmiyen bir baba, aydınlıksız odalarda çok esmer güler resimlerinden. |