Bu Göge, Yildizlara
Irmak, bir kivrim daha atiyor
Ovada, yoluna; Incecik bir sögüt, bir çitkirildim kavak! Kiyi, aliyor gönlünü onun Ipek bir yumuşaklikla öperek. Bir ekin tarlasinda Tek ayak üstünde bir leylek Çikarmiş gömlegini, güneşlenen Bir delikanli sanki Ve bir denizkabugunda bütün deniz. Mavi işte mevsim Çocukken saçlarini kesen Çilgin bir kiz gibi; Duadadir agaç, bilmeden ve bilinmeyen Bir Tanri’ya şükreder şimdi. Yücelerde bir bulut Kapatir Güneş’in önünü; Ak bir ata binen rüzgâr Çalarken kirbacini Ne söylersin ey ozan bu göge, yildizlara? Ey hanlar, kervansaraylar gezgini Adin yazildi bak işte defterine yigitligin; Kaba gücü övme, öv kaba güzelligi! Çik içinden şu eski cografyanin ve tarihin Mevsim gibi, irmak gibi, çitkirildim bir kavak gibi! |