BEHÇET'E AĞIT
Herkes bir şey söylüyor
Kimi aşk diyor kimi ilkyaz Böyle yapar insanı, Ama hiçbiri bilmiyor biraz Dön kendi kendine Dön kendi kendine, başım! Kaç Samanyolu fışkırır düşlerinden Kim bilir kaç dağ çiçeklenir Kaç deniz ölür kaç ozan yanar Bükülür boynun senin, ey şiir! Kal kendi kendine Kal kendi kendine, düşüm! Çavdarların biçildiği tarlalarda Gece, Ay daha güzeldi Ve gölgeleri ağaçların Daha bir uzar giderdi Ak kendi kendine Ak kendi kendine, yaşım! |