Maviye çalan deniz
Çiğ gibi düşersin asi kalbime, seni
sevmeyi severim sonra ve, ve kendini aynada yeni görmüş hatun güzelliğin de seni seyretmeyi severim, ve ben isyankar bir militan gece yıldızlarıyla gülüşürüm. Bilinmez türkülerde git ara sevdamı git, git kirizantem çiçeğinde sor vuslatı. Geceleyin sende ki şafak sırdaşımdır. Maviye çalan deniz hüsranlı türkülerdir bize kalan, şimdi mevsimsiz karlarız bilinmez dağlarda, şimdi bilinmez isimleriz akıllarda, bak, bak son şiirimi sana veriyorum. Adı yanlızlik değil ama biraz hüzün kokuyor. Deniz mavisi tadında aşklara mekan oldu. Kahrolası yüreğe şafak oldu bu şiir, sana armağan ediyorum eski kalemimle yazdığım şiiri. Şiirin adı sen, şiirin rengi sen, şiir sen bak bugünde sana efkarlandim. Son şiirden önce sana verdiğim kalbimi hatırladım. Bak, bak son şiirimi sana ısmarliyorum. Tütün kokan nasırlı ellerim sana şiirler yazıyor. Bu yolda şehit miyim seni, seni cennet saydım diye, bak, bak son nefesimi ez jı te xezdıkım diye tüketiyorum..! |