MEKÂNIN CENNET OLASözlerim düğüm düğüm gırtlağımda birikir, Türk’ün en son ışığı; mekânın cennet ola. Dil dâim susar bu gün gözyaşına yenilir, Kıbrısım’ın aşığı; mekânın cennet ola… Taviz nedir vermedin ne İngiliz ne Rum’a Beraber yürüdüğün başını gömse kuma, Göklerde süzülüşün Akdeniz’de bir suna Öz yurdumun maşuğu; mekânın cennet ola… Ne baskılar içinde hürriyete direttin, Enosis p(i)lanını tek başına tükettin, Gönüllerde taht kurdun gülistanı hakettin, Altın neslin kuşağı; mekânın cennet ola… Türk’ün başı eğilmez, ispatıydı seninle, Özüne sadık idin yük taşıdın belinle, Mazlumları savundun bülbülleşen dilinle Dürüstlüğün beşiği; mekânın cennet ola… Hararetle bekliyor bak dostların ötede, Elçi Bey kucak açmış, Alparslan Han tepede Sultan Fatih tahtında, Koç Yiğitler köşede, Dost kapımın eşiği; mekânın cennet ola… İsmail Süklüm |