MUTSUZLUK NEHRİ
sen adam değilsin dedin
kabul... olsaydım sana kıyardım zaten bilirsinki, değerlerim sevgi ve insan ölçemezsen değerini tebessümlerin gülüşlerin yarım kalır o zaman kıraç bir topraktan ürün beklemek ölü bedenin gülümsemesini arzulamaktır güneşi tutmanı istemiyorumki senden adımlaman yetiyor bütün endişem geriye dönmen yapma... parsellenmiş defolu düşler bırakma bana yalnızca parçalanmış gecem olursun anlamlı gülüşlerden geriye kalan belleğimde kirlenmemiş cümleler biriktirmek gayem çöpe atılmış mülteci sığınmalar değil AŞK... meşgule atılmış meçhul bir gece çağrısı değildir bir duygu anaforudur, çığılık çığlığa geceyi yırtan bir ses.. bir şiir fısıltısıdır belki çözümsüz bırakma beni yağmur yüklü yorgun bir bulutum anlaman tek başına yetmiyor belli ütopik inançlarından öte kendine inandığın kadar kutsal sevdan gibi derin olmalı bilirsin menzile varmanın yolu duygularının eline tutuşdurduğu bir YÜREK MANİFESTOSUDUR direndikçe yaşattığın, yaşadıkça anladığın meşakatli, uzun ve yürüdükçe yaklaştığın hımmm anladım anlaşılan yine anlatamadım neyse... sende bu kadarsın ne kadar erken gidersen, o kadar iyi kaldıkça daha ağır yaralayacaksın hadi git.. nasıl olsa olmayacak vuslatın kulaçladın AŞK denilen bu mutsuzluk nehrini tutun sağlam bulduğun yerden kıyıya getirdi cırpınışların seni hadii... gülğmse dağlarına vur karaya kendini yalnızlığa yol alan, ıssız bir nehirim ben anforlarım derin pembe düşlerin mavili kızı laciverte hapsetme geceleri karmaşık iklim misaliyim ben ne gecem. ne de gündüzüm belli hayat kara bir tahta düşük cümleler kurarız bazen sil bütün yazılanları ve... unut, yada karala gitsin beni SEVECENDOST |