GÖNLÜM BAHTİYAR
ben göçersem
öğle üstü bir temmuz sıcağında olur bu seksen e iki kalmıştır hayat yüreğimle örtülür sokaklar bir siyah perde iner gözlerime azrailin geldiğini görürüm... birbirne karışır renkler denizin ve kırların genzimi yakan kokusunu duyarım ağıt yakar kirli yüzlü cocuklar yağmur yüklü bulutlar öper dağları seksene iki kalır yaşım bilirim yanımda olmayacak o en yanımda olması gereken yol arkadaşım... bir şiir yazarım kelmeler fışkırır düşlerimden evren bölünüp parçalanır sarı sonbaharlar gelir aklıma havlu atarım hayata yeryüzü çalkalanır... bir çocuk ağlar avutulmamış zamansız bir köpek havlar erken başalar ağustos böceklerinin senfonic mesaisi nankör denilen kedi vefalı cıkar başucumda, o en sevdiğim mülteci miyavlaması yüzümü karanfillere gömüp şehvetli öpücükler yollarım ütopik bir sevdaya beynim iflas eder, gözlerim terki diyar yüreğim sende kalır sevgili gönlüm bahtiyar... SEVECENDOST |