AŞIK KAR TANESİ
İki kartanesi, bir birine aşık
Gökyüzünden ayrıldılar, yere doğru Ne kadar istedi elini tutup Soğuk haliyle ısınmak İmkansız her biri ayrı Her birinin yanında melek Düştü toprağa Ve erimeye başladı Meleklerde gitti Süre kısa eriyecekler Kara toprakta Sarıldılar bir birine El ele eriyorlardı Yabancısı oldukları yerin Sıkı sıkıya tutundular Ayaklar yavaş yavaş veda ederken Bir ses geldi topraktan Şahit olmuş aşklarına Korkmayın benim kucağım geniş Eriyin sizi kavuşturayım Eridiler, zaman geçti Bir gülün köküden yapraklara Ordan taçlara, Sevgililer koklar Özünde aşk Renginde aşk Bilinmez kar tanesinin Varlığının olduğunu Gülün göz yaşları aşkın başlangıcı |