Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYEÖzyaşam Öyküsü
Ahmet Cemal
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · okunma
Özyaşam Öyküsü
Asmalımescittendir kafakâğıdım;
Nil Lokantasında yazıldım okula, on masalı birinci sınıfım. Orospulardı ilk karnemi ıslatanlar. Babamı burada tanıdım, orospu değil diye anamı boşadığında; insanlar tutturduklarinda babana benzeme, diye, ilk otele burada taşındım. Diplomamı Viyana Lokantasından aldım, alt katında Madam Edith’in piyanosu; valsler bastılar tuz yerine yarama. Ceplerimde hep anoson kokulu anılarım. Ciğerlerini tükürürken ölen babamı kedili Josefin’in pansiyonundan taşıdılar: elimde ondan kalanlar bir bavul, benimle bu sokakların kadınları ağladılar. Asmalımescitte kaldı asıl kimliğim, ve sırtımda bir küfe pazarartığı sevgi. Sonradan kitaplar verdiler, bense hep yaşamdan çevirdim. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Özyaşam Öyküsü şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.