Sen çocuk;
Söyle bana kaç umut vardı göğsünde büyüttüğün.
Kaç güneş doğmuştu o tertemiz düşlerine
ve kaç sevgi meşalesi yakmıştın yüreğinde,
Çivisi çıkmış bu dünyada.
Kaç mevsimi yaşamadan nihayetlendirmiştin
Kaç fırtınayı dindirmiş,
Kaç boranda
Çaresizce düşmüştü kolların sağına soluna...
Sus çocuk;
Konuşma sakın.!
Suskun yüreğinden dökülenler dağlamışken yüreğimi,
Sen sakın konuşma...
Lüks pilazalarda havyarlarla kadeh kaldıran vicdan yoksunu,
Gece kulüplerinde köpük banyosu ile sözüm ona çılgınca dans eden
O serseri ruhlu insan müsvetteleri anlamaz,
Anlamaz çöplükten toparlanan bir lokma ekmeğin hazin öyküsünü...
Seni ancak senin gibi düşünenler anlar, kaderleri senden bir parça iyi olsa da
Sen sus çocuk, sen sus.!
Artık ben konuşacağım senin yerine...

İbrahim ALTIKULAÇ
"Senin Uğruna"