Gel Anlat!

M.Gözükara-M.Başpınar’a
Hazır kâğıt ile kalemin de var
Açık-seçik yaza-yaza gel anlat
Dilin de kıymetli kelamında var
İlmek-ilmek çöze-çöze gel anlat

Düşer hasret od’u dağlar geçersin
Başına gelene ağlar geçersin
Ömür sermayeni sağlar geçersin
Mezar-lahdi kaza-kaza gel anlat

Sır dediğin faş olur mu dururken
İki gözün yaş olur mu dururken
Seven yürek taş olur mu dururken
Aklı-fikri süze-süze gel anlat


Güldür nişanesi nevi baharın
O sığınarak, O’na yakarın
Tespih eylemekte, vardır çıkarın
İnci-mercan dize-dize gel anlat

Söz söylemem, hamlık olur bedene
Doğrudan akıbet bağlı nedene
Varsa bir tasfiyen aşkı güdene
Beyit-beyit dize-dize gel anlat

“Kabre girer” derler gönül yarası
Bir gölgelik dünya-ahret arası
Sönmez Gözükara’m aşkın çırası
Işık gibi sıza-sıza gel anlat

Mehmet Gözükara

NE MÜMKÜN(Atışma-Gözükara’ya)7

Kalemin kelamı bende, der dilim
Yaz diyen olmazsa, yazmak ne mümkün.
Kaleme aracı, yürek ve elim
Çiz diyen olmazsa, çizmek ne mümkün.

Gurur okşar bazen, varsa başarı
Yapmak kolay, tamir zordur hasarı
Mısra mısra, dörtlük dörtlük eseri
Diz diyen olmazsa, dizmek ne mümkün

İnsanın vatanı tüter burnunda
Öze dönüş vardır eni sonunda
Yunus gibi bir balığın karnında
Yüz diyen olmazsa, yüzmek ne mümkün.

Hasret düşer ise sineler sızlar
Boğaz düğümlenir nemlenir gözler
Keyif vermez olur, çalsa da sazlar
Sez diyen olmazsa sezmek ne mümkün.

Aşk Od/un da acı çekip kavrulan
Yandıkça ruhunda huzuru bulan
Bu uğurda türap olup savrulan
Toz diyen olmazsa, tozmak ne mümkün.

Hak yolunun olmak için neferi
Gönül gözlerinin, sönmesin feri
Süzülerek huzme huzme içeri
Sız diyen olmazsa, sızmak ne mümkün,

Mahir der ki! Haydi, gel artık beri
Temizle ruhunu kalmasın kiri
İstesen de, yatmak için makberi
Kaz diyen olmazsa, kazmak ne mümkün.

Mahir Başpınar