BUZ ÖLÜSÜ AŞK
Ruhum kutsiyet temaşasında
Neyini varsa yıkar Sanki arınacak geçmiş geleceğin avuçlarında Beni ona anlatacak ak bir sayfa Vedalaşır methiyeler düzerek Hakikat usul usul ovuştur gözlerini Haşinliği iter ayağının tersi ile Haset’im intihar arifesinde Yedi kat yerin dibine batar Dudak kıvrımlarında Sokak yosmalarının gösterişi ifşa eder Bir sahte gülüş öper yaşamın yedi ceddini Ne oldun ki? ne olsun Göğünde ucu yırtık uçurtmalar Ele düşmeden yerlerde bitmişliği Dışarıyı paklamış kar taneleri Kiremit damlarda kuşların titrek şarkıları Yetim bir uğultu Tekmeleyip durur koca şehrin belini Yüreğimi acıtır soluksuz gidişler Maziye üşüyen gerçek anlamda Buz ölüsü aşktır Ben gibi………………… |