İtiraf ediyorum!

M.Gözükara
-M.Başpınar’a(2)

Benim cürmüm(1) fazla gayet aşikâr
Mazluma kol-kanat, el olamadım
Yürekler yakarken başa yağan kar
Bulutu savuran yel olamadım.

Doludizgin at sürmedim atiye
Ondan yüzüm yoktur “Yavuz” “Fatih’e”
Gücüm yetmez bir gönülü fetih’e
Köprüler kurarak yol olamadım

Ayrılık-gayrilik beni yakmakta
Gözyaşlarım içerime akmakta
Kar suları dahi, setler yıkmakta
Ummana karışan sel olamadım.

Günden güne artar, daim düşmanım
Tembel tembel gezdiğime pişmanım
Dostluğa kem düştü, küstü cananım
Uğrunda yanıp da kül olamadım.

Yorgun-argın, kırık-dökük haldayım
Gâh arı da gâh kovan da baldayım
Gâhî çiçek, gâhî meyve daldayım
Yolcuya gölgelik dal olamadım.

Bunca yükü söyle nasıl taşıyım
Sarrafa götür ki, kıymet taşıyım
Huzur ülkesinin hudut taşıyım
Valisi atanan İl olamadım

Gayret ile olur işin çözümü
Ondan çalışmaya diktim gözümü
Netice de Allah bilir özümü
Hakkıyla zikreden dil olamadım

Hikmeti sır gönül benzer saraya
Sargı tutmaz el sürülmez yaraya
Toz-toprak odum da Gözükara’ya
Zülfün de takılı gül olamadım

Mehmet Gözükara

KARAMSAR DEĞİLİM(Atışma-Gözükara’ya)3

İki yiğit çıkar ise meydana
Mutlaka birisi yıkılacaktır
Yıkılmak bir yana yıkmak bir yana
Yiğitçe tutuşa bakılacaktır.

Karamsar değilim umut doluyum
Bir Âdemoğluyum Hakkın kuluyum
Bazen akıllıyım bazen deliyim
Sonunda felaha çıkılacaktır

Mazluma bir zulüm gördüğü anda
Kılıçlar çekilir durmaz ki kında
Fazla ırak değil, gör bak yakında
Zalimin kalesi yıkılacaktır.

Biz millet olarak genimizde var
Tarihte dünümüz, şanımızda var
Daha önemlisi dinimiz de var
Uzanan dost eli sıkılacaktır

Hakkı hakikati seçmesi için
Sırattan koşarak geçmesi için
İlelebet çiçek açması için
Toprağa tohumlar ekilecektir

Doğanın kanunu Aslana Ceylan
Canlıya gölgelik Dünya denen han
Zamanı gelince tende saklı can
Sıyrılıp bedenden çekilecektir

Gurur ile bakar Mahir dününe
Kalem ışık tutsun daim yönüne
Saçınla sakalın gözler önüne
Ak ile karası dökülecektir

Mahir Başpınar