Simsiyah gecesinin kolundan,
tut şu İstanbul’un şarkılarını dinliyeyim,
Yanıp sönen neon lambaları,
kamaşsın dalsın etrafada ah bi seyredeyim,
Sabahı beklemeden bir vapura binelim,
çabuk olsana kız kulesini göreyim,
Hadi be gözünü sevdiğim,
küçük bir kız çocuğu gibi sevindir sevineyim...



Hey ,ne diyecektim,
ne çok gülüyorum unuttum işte kızma be sevdiğim,
Haydi gülüyorken dudaklarım hapset,
bir bestenin içinde sabitleneyim,
Herkesin aklında kalsın sözleri ,
çabuk ol hüzünlü notalardan silineyim,
Çabuk ol şaşkın bakma öyle bak ,
delice yağmur aç kollarını da geleyim...



Anlat be hadi susma şimdi,
bak yakomoz sürüsü aysız geceydi,
Ay gelene kadar bize deydi,
pırıltılarından deniz pür neşeydi,
Gülmelerim o kadar çoktu ki ,
sonunda İstanbul da gülümsedi,
İnsan karmaşası sesler ,
o anda ellerimiz birbirine sıcacık değdi...


binoş
yine kayıp sayfalarım iştee
şiir kıyısından akan birkaç satırcık yaşam ilee..


İSTANBUL,EFSANE KOCA ŞEHİR,

ORHAN VELİ KANIK ŞİİRİ İLE SOLUKLANIR..