0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1920
Okunma
Unut onu!
Çünkü o,
Gövdesi yarım kalmış bir çocuk,
‘Bir çuval incir’ masalını anıp anıp, hebalarına yakarıyor.
Baksana;
Tanrı’na aç,
Tanrı’na küs,
Tanrı’na yalvarıyor.
Öfkesi,
Yeni çatlamış bir ar damarı.
Bukowski deliliği.
İkili bir çukur düştüğü.
İçinde bir ‘sen’ yoksun.
Kalk ayağı!
Yine de, toksun!
Söyle inanmışlığına çocuk;
’Onu unutsun...’
