NİHAYET O GÖZLER DEL'ETTİ BENİ
Nihayet o gözler del’etti beni
Yaşadığım dünya gayri dar bana Seviyor sanmıştım aldattı beni İçerim yanıyor n’eder kar bana Kim nasıl bilirse beni söylesin Gönül uslan gayri neden böylesin Kalpteki yaraya tabip n’eylesin Yaralarım için ilâç yâr bana Bütün dünya gülse de ben gülemem Bunu böyle eden kimdir bilemem İnim inim inlesem de ölemem Daha çekilecek çile var bana Neyim beğenmedi başı boş muyum Başlar yaran bir zalimce taş mıyım Kör müyüm topal mı ya da keş miyim Yârimi kaçırdım elden ar bana Zekâi’yim bir güzele kul oldum Sevdirmedi kendisini del’oldum Bu dünyada yandım yandım kül oldum Ahirette daha n’eyler nâr bana (Edirne - 1973) Zekâi BUDAK |