- heba -
bir yarımda tortusu hüznümün
öbür yanımda yortusu bîasûde ömrümün bunca ağlattıysam da sizi üzgünüm ellerimle bezeyip avuçlarımda sakladığım şu hayat meğer ki kaygılardan ibaretmiş ve anladım ki her tatlı heyecan ile kurulan yeni bir düş aynı zamanda birer hezeyanmış kaç vakit oldu ayrılıyor hâlâ bedenim ruhumun heyelanıyla zaman ne yaman bir dostsun öyle sen şu kısacık ömre amansızca kastedip sorgusuz sûalsiz gidersin vakti gelince şu körpe hâlime bakmadan gül kesildim karşında ömrüm diken büyürken hep ama bir serçe kadar ürkeğim bilirim bilirim bir analığın cehenneminde nasıl yanıldığını baba ana / sızım sızlıyor ya işte şuracıkta yiten yetim yanımı senden iyi bilirim en nihayetinde virgül virgül yaklaşıyordum ben de kelepir bir ölümün yüklemine ve bunca ağlattıysam da sizi hiç şikayetsiz ölürüm |
göç yoluna doğru
.